تحولات لبنان و فلسطین

محمد فیلی، بازیگر مشهور سینما و تلویزیون که مخاطبان قاب شیشه‌ای او را با ایفای نقش «شمر» در سریال «مختارنامه» به یاد می‌آورند از ارادتمندان خاندان اهل بیت(ع) است همین ارادت موجب شد نقش یکی از منفورترین شخصیت‌های تاریخ اسلام را به شایستگی ایفا کند.

خاطره خواندنی بازیگر نقش شمر از یک زیارت به یادماندنی در حرم امام رضا (ع)

به گزارش قدس آنلاین، او در ایام کرونا که درهای حرم مطهر رضوی بسته بود سفری خاطره‌انگیز به مشهد داشته است. 

با محمد فیلی در حالی که به تازگی از سفر مشهد برگشته بود و در حال و هوای زیارت بارگاه مطهر امام رضا(ع) به گفت‌وگو نشستیم. 

مخاطبان تلویزیون شما را با ایفای نقش شمر در مختارنامه می‌شناسند می‌دانم که از ارادتمندان به خاندان اهل بیت(ع) به ویژه امام حسین(ع) هستید چه شد پذیرفتید نقش یکی از منفورترین شخصیت‌های تاریخ اسلام را ایفا کنید؟

ایفای این نقش هم یک جور ابراز ارادت به خاندان اهل بیت(ع) به خصوص امام حسین(ع) بود. من و خانواده‌ام از کودکی سر سفره این خانواده بزرگ شدیم و همیشه آرزو داشتم در حرفه خودم عرض ادبی به ساحت اهل بیت(ع) داشته باشم. پذیرفتن نقش شمر در ابتدا برایم سخت بود اما یقین داشتم با این نقش هم می‌شود ادای احترام و ارادت کرد پس با توسل به خود اهل بیت(ع) به خصوص امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) این نقش را بازی و همه تلاشم را کردم تا نقش برای مخاطبان باورپذیر باشد. 

برای ایفای این نقش توسل به امام رضا(ع) هم داشتید؟
ایام فیلم‌برداری سریال مختارنامه نتوانستم مشهد برای زیارت بیایم اما بارها و بارها دلم می‌شکست و به حضرت متوسل می‌شدم و از ایشان می‌خواستم در ایفای نقش شمر به من کمک کنند. یادم می‌آید به امام رضا(ع) می‌گفتم: این کار برای خانواده و اجداد و پدران شماست پس در این راه به من کمک کنید تا وظیفه‌ام را درست انجام دهم. 

آخرین بار کی زائر امام رضا(ع) بودید؟
من زیارت مشهد می‌آیم دست‌کم سالی دو بار می‌آیم. همین چند روز پیش و در نخستین روزهای پاییزی به پابوس آمدم، قصدم فقط زیارت بود و هیچ برنامه دیگر هنری یا دیدار با مردم و... نداشتم. مشهد سرزمین مادری من است و مادر من در این خاک آرمیده است.

مادرتان در مشهد آرمیده‌ است؟
بله سال ۶۸ در سفر زیارتی که به مشهد داشتیم مادرم از دنیا رفت و ایشان را در بهشت رضا(ع) دفن کردیم. از آن زمان که مادر در مشهد آرام گرفته و روح و جان من در این شهر آرام می‌گیرد. 

حال و هوای بارگاه حضرت رضا(ع) در پاییز چگونه بود؟
خنکای دلنشینی را در حرم مطهر رضوی تجربه کردم، باورم نمی‌شد حرم این قدر خلوت باشد. من هر وقت مشهد آمده‌ام با سیل زائر در حرم مواجه بوده‌ام. این بار جزو آن زمان‌هایی بود که خلوت بود و آغاز پاییز با این زیارت برایم خاطره‌انگیز شد. 

خاطره‌انگیزترین سفری که تاکنون به مشهد داشته‌اید؟
ایام کرونا بود و حرم را تعطیل کرده بودند، من هم دلم خیلی گرفته بود و هر جوری شده بود می‌خواستم برای زیارت بیایم، بالاخره آمدم اما درهای حرم بسته بود و این حالت خیلی حال من را منقلب کرد چون همیشه حرم را با انبوه زائران دیده بودم و آن غربت حاکم بر حرم مطهر به شدت من را محزون کرد. سر بر دیوار یکی از درهای ورودی حرم گذاشتم و به شدت گریه کردم و به حضرت گفتم این همه راه نیامده‌ام که پشت در خانه شما بمانم و حرم را ندیده بروم، من هر وقت مشهد آمده‌ام شما را از نزدیک زیارت کرده‌ام و حالا این شرایط چقدر غم‌انگیز است و این ندیدن حرم چقدر من را اذیت می‌کند... در همین حالت گریه و گفت‌وگو با امام(ع) بودم که ناگهان دیدم خدام درهای حرم را باز کردند و تعداد زائران کمی که آنجا بودند وارد حرم شدند و بعد در داخلی حرم را باز کردند و ما کنار ضریح رفتیم. فقط چند نفر اطراف ضریح بودیم و یک زیارت و دیدار خصوصی با حضرت رضا(ع) اتفاق افتاد که من مدت زیادی کنار ضریح ماندم و با ایشان به گفت‌وگو و راز و نیاز پرداختم. خاطرات آن زیارت همیشه جلو چشمم است و هرگز فراموش نمی‌کنم. من اسم این ماجرا را برای خودم گذاشته‌ام «دیدار خصوصی محمد فیلی با حضرت رضا(ع)». 

یک سفر کوتاه هم زمان فیلم‌برداری سریال «چاردیواری» که سیروس مقدم کارگردان بود، به مشهد داشتیم که سکانس پایانی در حرم مطهر می‌گذشت آن سفر هم گرچه کوتاه بود ولی خیلی خاطره‌انگیز بود. 

کودکی هم مشهد می‌آمدید؟
من نخستین سفر زندگی‌ام که در کودکی اتفاق افتاد به مشهد بود. از وقتی یادم می‌آید خانواده هر سال به مشهد می‌آمدند آن زمان‌ها حرم خیلی خلوت بود و محوطه کوچکی داشت حالا آن قدر وسعت پیدا کرده که آدم گم می‌شود. سفرهای کودکی به مشهد خیلی سفرهای شیرینی بود، آن سادگی و صفای حرم و ذوقی که ما داشتینم عجیب در ذهنم مانده است. 

امام رضا(ع) را به چه صفتی می‌شناسید؟
همه می‌گویند حضرت غریب است ولی واقعیت من در مشهد غربتی حس نمی‌کنم. من هر وقت آمده‌ام حرم رضوی را مملو از زائران و عاشقان امام رضا(ع) دیده‌ام اما با وجود این فکر نمی‌کنم امام غریب باشند ولی باز هم با همان لقب غریب‌الغربا و ضامن آهو و البته امام رئوف(ع) ایشان را صدا می‌کنم. 

و کلام پایانی؟ 
از همین راه دور در حالی که فقط چند روز از سفرم به مشهد می‌گذرد به امام رضا(ع) سلام می‌کنم و می‌گویم چقدر مشتاق دیدار و زیارت دوباره‌شان هستم. 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.